Hoe word je executeur?
Erflater benoemt een executeur bij testament
Een erflater is de enige die een executeur van zijn nalatenschap kan benoemen. Dat kan sinds het nieuwe erfrecht (dat per 1 januari 2003 geldt) alleen nog maar bij testament. Voor 1 januari 2003 kon dat onder het oude erfrecht ook via een codicil (een handgeschreven, gedateerde en door de erflater ondertekende verklaring). Dat is nu niet meer mogelijk, maar oude codicillen met een executeursbenoeming zijn nog steeds geldig. Vóór 2003 heette de executeur uit een testament dan ook executeur testamentair. De term executeur testamentair wordt sinds 2003 dan ook niet meer gebruikt.
In beginsel kan iedere persoon tot executeur worden benoemd, tenzij:
- hij handelingsonbekaam is (minderjarig of onder curatele gesteld),
- er sprake is van een onderbewindstelling van goederen van deze persoon
- hij failliet is of
- op hem de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard.
De executeursbenoeming aanvaarden
De executeur die in een testament is benoemd, wordt pas executeur door het daadwerkelijk aanvaarden van zijn benoeming na het overlijden van de erflater. Aanvaarding is niet aan een vorm gebonden, maar wordt veelal bij notariële akte gedaan. De executeursbenoeming kan in een verklaring van erfrecht worden opgenomen, zodat voor derden duidelijk is dat de executeur bevoegd is om de nalatenschap te beheren en schulden te voldoen etc., afhankelijk van de bevoegdheden die bij wet en testament aan de executeur zijn toegekend.