Echtgenoot versus partner uit hoofde van een samenlevingsovereenkomst

In de wet gelden voor een echtgenoot en een geregistreerde partner dezelfde regels. Maar let op: een geregistreerde partner is niet hetzelfde als een partner uit een samenlevingsovereenkomst. Iemand kan worden aangemerkt als een geregistreerd partner als de partners een geregistreerd partnerschap zijn aangegaan. Een geregistreerd partnerschap wordt net als een huwelijk gesloten bij de ambtenaar van de Burgerlijke Stand. Als er geen partnerschapsvoorwaarden worden gemaakt heeft er tussen de geregistreerde partners een beperkte gemeenschap van goederen te gelden (voor huwelijken en geregistreerde partnerschappen gesloten voor 1 januari 2018 geldt een algehele gemeenschap van goederen).

Een andere mogelijkheid voor partners is het sluiten van een samenlevingsovereenkomst. Dit is een contract waarin afspraken worden gemaakt die gelden tijdens de samenleving en vaak ook daarna. Denk bijvoorbeeld aan een verblijvingsbeding dat bepaalt dat de langstlevende partner (al dan niet om niet) na het overlijden van de eerste partner in de gezamenlijke woning mag blijven wonen. Een samenlevingsovereenkomst wordt meestal vastgelegd in een notariële akte.

Hoe zit het nu in het erfrecht met partners?

Als er geen testament is gemaakt erft op grond van de wet de echtgenoot of geregistreerde partner samen met de kinderen als deze aanwezig zijn. Als een erflater naast een echtgenoot of geregistreerd partner ook kinderen heeft dan geldt de wettelijke verdeling op grond waarvan de hele erfenis aan de langstlevende echtgenoot of geregistreerd partner worden toegedeeld en de kinderen een niet –opeisbare vordering op deze langstlevende echtgenoot of langstlevende geregistreerde partner hebben.

Dit geldt niet voor de partner waarmee “slechts” een samenlevingscontract is gesloten. Deze partner erft alleen als deze door de erflater in het testament tot erfgenaam is benoemd. Het erfrecht uit de wet regelt dus niets voor partners met een samenlevingsovereenkomst.

Kinderen versus stiefkinderen

Op grond van de wet worden kinderen tot de nalatenschap van hun ouders geroepen samen met de langstlevende echtgenoot of langstlevende geregistreerde partner. Dit geldt niet automatisch voor stiefkinderen. Het is wel mogelijk om stiefkinderen in het erfrecht op dezelfde wijze te behandelen als eigen kinderen. Deze wens moet dan wel in het testament van erflater zijn vastgelegd. Het is dan bijvoorbeeld mogelijk de wettelijke verdeling te laten gelden waarbij de erfenis wordt toegedeeld aan de langstlevende echtgenoot of de langstlevende geregistreerde partner, waarbij de kinderen en de stiefkinderen een niet-opeisbare vordering hebben op de langstlevende echtgenoot of langstlevende geregistreerde partner. Zonder testament erven stiefkinderen helemaal niets.

Het is belangrijk dat een erfrechtadvocaat de feiten nauwkeurig en zorgvuldig in beeld brengt voordat hij erfgenamen, kinderen, stiefkinderen, legatarissen en legitimarissen begeleidt bij de afwikkeling van de erfenis.

Meer hulp nodig? Advocaten Familie- & Erfrecht helpt u graag. Kijk op www.familie-erfrecht.nl voor professionele hulp.